Mamy siebie, tylko siebie

„Mamy siebie, tylko siebie” to opowieść o dwóch kobietach, które połączyła pasja do tańca i potrzeba opowiedzenia własnej historii. W spektaklu spotkały się ich odmienne ciała, doświadczenia i sposoby poruszania się w świecie – ale na scenie mówiły jednym językiem. Tańcem opowiadały o bliskości, samotności, akceptacji i tym, co w życiu najważniejsze.

12 marca 2014 roku w Auli Artis w Poznaniu odbył się spektakl „Mamy siebie, tylko siebie” w wykonaniu Teatru Tańca Fleks Step. Przedstawienie w choreografii Ewy Sobiak (Polski Teatr Tańca), powstałe we współpracy z Justyną Dudą, zrealizowano do muzyki Ennio Morricone. Wystąpiły obie artystki – Ewa Sobiak i Justyna Duda – łącząc na scenie dwie różne perspektywy: tancerki i osoby poruszającej się na wózku.

Spektakl, którego premiera miała miejsce w 2008 roku, powrócił w odświeżonej formie jako osobista opowieść o wspólnocie, cielesności i pytaniach, które nie mają jednej odpowiedzi. Artystki mówiły o tym, co dla nich ważne: o pięknie, o akceptacji, o samotności, o byciu „innym”. Ich taneczna narracja prowadziła przez emocje, które – choć indywidualne – są wspólne dla wielu z nas. Widzowie usłyszeli niewypowiedziane pytania, m.in.: „Czym jest piękno?”, „Czy to, kim jesteśmy, zależy tylko od nas?”, „Każdy z nas wie, że żyjemy, żeby umrzeć”.

Po spektaklu odbyło się spotkanie z twórczyniami, które podzieliły się swoimi refleksjami na temat pracy nad przedstawieniem i znaczenia, jakie niesie ich współpraca. Wydarzenie potwierdziło, że taniec współczesny – także w wydaniu inkluzywnym – jest językiem głęboko osobistym, a zarazem uniwersalnym, zdolnym do opowiadania najważniejszych historii.